
't Coolhof uit Putte
We laten het Coolhof team even zelf aan het woord om zichzelf voor te stellen:
Na twee jaar zoeken en plannen, kwamen we in juni 2016 dé boerderij tegen: een huis met schuur en een veld van 65 are (dat altijd groter mag worden).
‘We’, dat zijn Allen, Liselot en Gudrun. Allen volgde de opleiding ‘biologische landbouw’ bij de Landwijzer en heeft jarenlange horeca-ervaring. Workshops geven voor kinderen, begeleiding van mensen met ASS (autisme-spectrum-stoornis) hoort bij zijn goesting om z’n kennis en kunde te delen. Liselot, beeldhouwer en dochter van een bloemiste, kreeg haar liefde voor bloemen met de paplepel mee. Ze werkt het liefst op maat en heeft oog voor detail. Gudrun kreeg van kinds af aan een stukje van de ouderlijke tuin om het plantenleven te ontdekken. Ze woonde lang in Brussel, zag de stad als haar tuin en schoolde zich bij in kruidengeneeskunde, wildpluk, stoepsteentuinieren en guerrilla gardening. Samen werken en wonen we met onze gezinnen op ‘t Coolhof (want ‘t Coolhof, dat is ook: Piet (de bouwer, bessenteler, klimaatactivist), Doa, Alma, Ohne en Borre (de toekomstige generatie die weet welke bloemen ze lekker vinden en ons tonen waar onze prioriteiten horen te liggen).
We kochten een eerste (niet-verwarmde) serre en kweken nu eetbare bloemen en culinaire kruiden. We willen de planten hun gang laten gaan (in bestuiving, reproductie, in het vinden van een plek), nieuwe en oude smaken ontdekken, kennis en kunde delen, buiten werken en vooral: de grond beter achter laten dan hoe we hem ‘gekregen’ hebben. Dat doen we door principes van de biologische landbouw, duurzaamheid, ecologie, verwondering en eerbied voor al wat groeit en bloeit na te streven. In onze communicatie proberen we zo helder mogelijk te tonen hoe we te werk gaan. Eerlijkheid naar de klant en naar onszelf staan voorop. Over en van planten leren, daar gaan we allicht de rest van ons leven zoet mee zijn.
‘t Coolhof:
*vroegere naam van de heuvel in Putte waar we op mogen wonen en werken. Toen veel groter in oppervlakte, nu minstens even groot in onze dromen.